Gezeten op zijn op een prominente plek in de huiskamer opgestelde hometrainer maakt oud-clubkampioen E. Zuiderweg dezer dagen overuren. Alle etappes van de Tour de France worden integraal meegefietst van begin tot finish maar ook van alle kletsprogramma’s eromheen kan geen minuut worden gemist, alle reguliere sportuitzendingen van NPO, Bureau Sport, Tour du Jour en natuurlijk de herhalingen. Alles neemt hij op om het ‘s nachts nóg een keertje te bekijken. Hij gaat met Dione de Graaff naar bed en staat weer op met Wilfred Genee en Michael Boogerd. La Grande Boucle is voor de tweevoudig kampioen afzien en nog eens afzien. “Ik kom nauwelijks meer buiten, ja om snel even boodschappen te doen”. Het ergste vindt hij dat hij nauwelijks de tijd heeft om de 100 correspondentiepartijen die hij gelijktijdig op Chess.com speelt bij te werken en aan chesstempootjes komt hij al helemaal niet meer toe. “We gaan nu de bergen in, maar dat wordt gewoon overleven en kijken of ik bij de laatste bus kan aanhaken”. Alle valpartijen heeft hij tot nu toe handig weten te vermijden op één na: “Dat was toen de telefoon ging en ik met mijn voet in de clip van de pedaal bleef hangen”.

In verband met een repertoire-wijziging heeft Michiel Meeuwsen de tatoeage van de complete Veresov weg laten laseren om ruimte te scheppen voor zijn nieuwe repertoire. Op zijn rechterbovenbeen komt nu de volledige Colle-Zukertort en op zijn linkerbeen de hele versnelde Draak alsmede de Grünfeld. Kenners weten dat die laatste opening veel theorie omvat; de tatoeëerder in kwestie zal er wel een paar uurtjes werk aan hebben.

Een trend die we al langer zien in de Noordelijke schaakwereld is dat we steeds meer spelers zien die de een of andere fetisj naast het schaakbord neerleggen. Daar hadden we al The Elephant Man Peter Hulshof die steevast een al dan niet met siersteentjes ingelegd olifantje tevoorschijn tovert voor hij aan een partij begint. In diens navolging dook ook Johan Mostertman thuis de letterbak in en nam een rood miniatuurwolfje mee naar het Denksportcentrum. En tijdens het Groninger weekendtoernooi annex NOSBO-PK moest ik toch wel even de wenkbrauwen fronsen toen Minko Pieters een vervaarlijk uitziende klomp kristal uit zijn plunjezak haalde en die op tafel neer plantte. Met al die scherpe punten een je reinste moordwapen. Wat is de bedoeling ervan vraag je je af? Is het om de tegenstander te intimideren? Mocht je het al wagen van mij te winnen dan sla ik je hier de hersens mee in! Of is het puur een glazen bol waar wonderbaarlijke combinaties in gezien kunnen worden. En waar ligt de grens? Wat mag ik als schaker meenemen en naast het bord neerzetten? Mag ik mijn dwerghamster in een kooi meenemen als mascotte? Uiteraard ben ik wel zo attent dat ik het beestje een licht slaapmiddel geef want ik zou het niet op m’n geweten willen hebben dat mijn tegenstander last heeft van het aldoor rondjes draaien van mijn geliefd huisdier dat zijn dagelijkse fitnessoefeningen doet in het loopwiel of op de glijbaan. Is een voodoo-popje sterk gelijkend op de tegenstander en uiteraard voorzien van enkele van diens haren die ik de vorige dag stiekem van z´n jas geplukt heb, toegestaan? En mag ik tijdens de wedstrijd dan ook naalden in dat popje steken en moet dat dan in mijn eigen denktijd gebeuren of mag het ook als de tegenstander nog aan zet is? Mag ik een tarotkaart met De Dood naast het bord neerleggen in de richting van de tegenstander? Kortom ik zit met heel veel vragen en zou graag van de verantwoordelijke overkoepelende schaakorganisaties willen weten wat op dit nu nog grijze gebied wel en niet toegestaan is want als de regels hieromtrent niet duidelijk zijn, neem ik het volgende toernooi een Indiaanse totempaal mee en zet die middenin de speelzaal om daar alle scalpen aan te kunnen hangen.

Steeds buitenissiger amuletten, afgodsbeelden en andere artefacten rukken op rond het schaakbord

Een partijtje kroegschaak in café Atlantis is gisteravond door uitbater Van der Marel geneutraliseerd. De witspeler stond een vol stuk voor toen zijn opponent een halve liter uit zijn hand liet vallen bovenop het schaakbord. Het was een waar slagveld, zowel witte als zwarte stukken buitelden over elkaar heen en schoten alle kanten op. Het leek wel oorlog! Een dergelijke valpartij had hij nog nooit meegemaakt en daarom besloot de kroegbaas de partij te neutraliseren. Even alle stukken in een afwasteiltje, het bord afnemen met een slof doekje en opnieuw beginnen bij de beginstelling. De wit-speler was het er niet helemaal mee eens en wilde doorspelen maar moest zich toch bij de situatie neerleggen.

Bert van der Marel woont in een rijtjeshuis. Dit vernamen wij uit de alumni-rubriek in Broerstraat 5, het magazine van de Rijksuniversiteit. Bert woont niet zonder reden in een rijtjeshuis. Hij is er heilig van overtuigd dat mensen die in rijtjeshuizen wonen een gezondere speelstijl hanteren dan mensen die in villa’s of bungalows wonen. Dat zijn types die vaak met een isolani spelen en dat moet je liggen. De kroegbaas houdt van gezond spel met aaneengesloten pionnenketens en het rijtjeshuis staat daar wat hem betreft symbool voor. Twee onder één kap is ook niks voor Bert, want hij hecht nogal aan de groepjesregel: veel kleine groepjes maakt kwetsbaar. Overigens zijn er meer spelers in Groningen die in een rijtjeshuis wonen om er een paar te noemen Jan Baljé en Fons van Hamond.

In zijn woonplaats Ten Boer heeft Roelof Kroon vanochtend om half vijf een lek ontdekt in het Nationale Hitteplan. Tot diep in de nacht heeft hij zitten rekenen en rekenen, hij ging door tot het eureka-momentje. Roelof voelde het al aan zijn water dat er iets mis was met het plan en ja dan gaat hij ervoor zitten en bijt zich er in vast. “Er zit een variant in, die niet deugt en dan valt het hele plan in duigen”. Gezien de bevindingen van Roelof ziet SC Groningen af van het uitvoeren van het Hitteplan ook omdat het toch zomerreces is. Het enige dat we overnemen is het advies om voldoende te blijven drinken, maar dat hoef je schakers niet te vertellen.

Gaat u schaken? Zorg er dan voor dat u voldoende drinkt…

De Bond voor het Vloeken is ernstig teleurgesteld in voorzitter Wim Krijnen van SC Groningen. “We hadden hem erelid willen maken, maar daar zien we nu waarschijnlijk van af”, zo laat woordvoerster Roos Potvolblomme weten. Wim stond in het verleden na elk stukverlies immer garant voor een stevige krachtterm of een krachtige verwensing. Sinds de verkassing naar het Denksportcentrum is het echter rustig gebleven op een nauwelijks hoorbaar ‘krijg toch het rambam en het heen en weer’ na. Het verhaal dat hij beter is gaan schaken en dus minder blunders is gaan maken, gaat er bij de Bond niet in. Het Schaakkomkommernieuws is achter de ware reden gekomen waarom het nog niet heeft geknetterd in het DSC. Wim heeft van de Bond tegen het Vloeken een handig tool gekregen, het is een soort mondkapje dat hij bij risicowedstrijden moet opzetten. Het schijnt 100% vloekbestendig te zijn en er zit een garantie van 3 jaar op.

Het mondkapje dat moet voorkomen dat de voorzitter opnieuw de fout in gaat. Uiteraard mag de oogbescherming omhoog tijdens een partij, al is het ook al voorgekomen dat Wim zijn eigen spel echt niet kon aanzien en het klepje omlaag ging.

Fons van Hamond heeft een bijzondere vangst gedaan op het Lauwersmeer waar hij met zijn bootje ‘t zeepaardje voor anker lag. Hij gooide een matnetje uit en toen hij het weer binnen haalde kon de Unitas-speler zijn ogen niet geloven: hij had een bisschopsvis gevangen! Dit zeldzame beest zwemt alleen diagonaal en hij schijnt ook te kunnen schaken. Maar in plaats van deze met uitsterven bedreigde diersoort weer terug te zetten, heeft hij hem verkocht aan een clubgenoot voor twee eeuwige penningen.

de merkwaardige vangst van Fons

Ons zeer gewaardeerd clublid Henk Ossenjuk heeft een verdienstelijke 3e plek behaald bij de nationale kampioenschappen Open Deuren Intrappen in Deurne. Steeds als je denkt van gôh, jeetje dat wist ik al, dan weet hij toch weer een allang bekend schaak-ditje of datje uit de hoge hoed te toveren. Zo van: wist u dat de oude Romeinen ook al schaakten en dat spelers vaker kort dan lang rokeren?

Hoe doet hij dat toch? Het geheim zit ‘m erin dat hij net doet alsof de deur nog dicht is. “Je neemt een fikse aanloop en met het enthousiasme van een Emile Ratelband ga je met gestrekt been vol op die open deur af!” Hoewel slechts brons, is Henk erg verguld met zijn derde plek, want bij de vorige editie moest hij verstek laten gaan vanwege een knieblessure door overtraindheid. Hij overwoog nog een overstap naar het luchtgitaarspelen, maar is gelukkig trouw gebleven aan zijn oude liefde.

Hier kun je Henk Ossenjuk ’s nachts voor wakker maken

Of het met het warme weer te maken heeft, is niet helemaal zeker maar de schaakwereld wordt de laatste dagen geteisterd door grote hoeveelheden kwallen. Er waren altijd al veel kwallen in het schaken. We vroegen schaker/bioloog E. Zuiderweg hoe ‘t precies zit. “Je hebt de kleine kwal, dat is het verschil tussen twee lichte stukken en een toren”. De overlast die de kleine kwal veroorzaakt, is volgens de natuurkenner te overzien: lichte irritaties. “De gewone kwal -het verschil tussen een toren en een licht stuk- is daarentegen veel wijdverbreider en kan hoofdpijn en een al geheel gevoel van misère veroorzaken”. De kwallen waar we de laatste tijd zo’n last van hebben, zijn de vreselijkste kwallen. De grootste populaties van deze slijmerige en weerzinwekkende wezens vinden we terug in de besturen van schaakclubs maar bijvoorbeeld ook in (fusie)commissies, ze worden in de volksmond ook wel Blattertjes of Nosbobo’s genoemd. Schrijver dezes vindt trouwens iedereen die beter kan schaken dan hij of een hogere rating heeft een kwal.