Dat Eddie Janssen mij in het centrum voor Nico Karsdorp versleet daar kon ik nog mee leven, maar toen ik bezig was tassen met bierflesjes uit mijn fietstas te halen om ze bij de Jumbo aan het Linnaeusplein in te leveren voor het statiegeld en daarbij door een zwerver met verwarde haardos aangezien werd voor een fellow traveller en hij aan me voorstelde me te helpen en dan samen van de opbrengst een tas vol goedkope blikken Pitt-bier achterover te slaan in het nabijgelegen parkje dacht ik: dit wordt te erg, ik moet nu toch echt van mijn corona-coup af. Ik gaf de zwerver een eurootje, inde mijn statiegeld en toog meteen naar de MediaMarkt om een tondeuse te gaan kopen. Er was kennelijk een run op die apparaten geweest, want ondanks het feit dat er wel 30 types tentoongesteld werden, waren er nog maar twee soorten over. Ik kon kiezen tussen een dure van vaderlandse bodem en een goedkope van buitenlandse makelij. Omdat het toch waarschijnlijk maar voor eenmalig gebruik zou zijn, ging ik voor een goedkoop prutgevalletje de Hair Clipper SHP 320SL van het mij onbekende merk Sencor. Vervolgens belde ik een schaker op van wie ik wist dat hij uit pure vrekkerigheid nooit naar de kapper ging maar zichzelf onder handen nam met een tondeuse. Kon hij mij ook zo’n GI Jane kapsel aanmeten? De schaker, zoals de meeste beoefenaars van het spel lichtelijk autistisch van aard stribbelde eerst nogal tegen. Het kon wel maar dan moest ik eerst wel mijn haar wassen en ik moest ook een mondkapje op tijdens de operatie en ook hijzelf zou als thuiskapper een mondkapje dragen. Ik moest ook een goede schaar meenemen want mijn haar was inmiddels zo lang als dat van de Bijbelse Simson dus die lange lokken moesten er eerst afgeknipt. Het hele karwei was in minder dan een half uur gepiept. Deze schaker waarvan ik altijd gedacht had dat hij behalve schaken niks kon en twee linkerhanden had, bleek een natuurtalent. Gouden handjes. “Wilde hij er ook nog wat voor hebben?”, vroeg ik want ik was zo blij dat ik van mijn corona-kapsel verlost was dat ik er grif vijftien euro voor over had gehad. “Doe me die schaar maar”, zei de schaker. Ik gaf hem de schaar en die verdween in de keukenla.

Michiel, hier nog mét Coup Corona Style kan nu zo bij de commando’s

Enthousiast mailde komkommerredacteur Michiel Meeuwsen vanmorgen zijn collegaredacteur Henk van Putten: hij had een leuk idee voor een komkommertje. Door de verbouwing van zijn woning (klimaatakkoord!) moest hij die met gehoorbescherming om de oren opschrijven, maar het kwam eraan.

Op het puntje van mijn stoel wachtte ik af, maar de douche was koud. Een tussentijds telefoontje van Andreas Tasma, ook wel The Fastest Scoot On Earth, van meer dan een uur deed het idee als poedersneeuw voor de lentezon verdwijnen. Hij was er weer helemaal uit, luidde het laatste teleurstellende bericht daarnet…. TFSOE, aan de telefoon is hij toch beduidend minder snel.

Jammer! Nu blijft het gissen. Ging het wellicht weer over Edwin Zuiderweg, wiens wachtwoord vorige week door internetcriminelen gehackt werd, die daardoor onder zijn naam konden schaken op Lichess…. “Waarschijnlijk dan beschamend slecht” zo meldde Edwin nadat de dreiging geweken was.  Net op tijd wijzigde hij zijn wachtwoord en zo kroop hij door het oog van de naald. Je moet er ook niet aan denken wat deze lieden in zijn naam in de chat hadden kunnen melden. Of ging het over Erwin Kok, die dit weekend met zijn elektrische heggenschaar een verlengsnoer doormidden maaide…..met een enorme kortsluiting tot gevolg? Bleek de sleutel van de meterkast van zijn nieuwe woning ook nog eens zoek te zijn. Een ongeluk komt zelden alleen, Murphy’s law. Niet geheel betrouwbare bronnen melden dat er een paar kilo kogelbiefstukjes jammerlijk overstuur is geraakt, omdat het even duurde voordat de netspanning de ijskast weer bereikte.

We weten het nu niet, het blijft gissen… TFSOE, voortaan iets minder lang van stof aan de telefoon graag.

Nu er geen fysieke schaaktoernooien meer zijn om af te struinen om iedere schaker die hij voor zijn telelens kan krijgen te schieten, heeft Harry Gielen een onderdeel van zijn vakgebied ontdekt dat tot nog toe terra incognita was voor hem: de selfie. Hij probeerde het eerst met het kanon dat hij doorgaans bij zich draagt, maar kwam er al snel achter dat dit immense apparaat niet het meest aangewezen tool is om een selfie mee te maken. Dus toch maar even naar een fotozaak voor een selfie-stick waar de smartphone op bevestigd kan worden. Daarna kon het los. Harry vanuit kikvorsperspectief, Helicopter Harry, Harry met op de achtergrond het rokadegebouw, Harry met het Peerd van Ome Loeks, Harry op een half leeg station, Harry op de museumbrug (diezelfde brug waarop Magnus Carlsen hem ooit nog vroeg “Do we have an appointment?”) en Harry in het Noorderplantsoen.

Het wachten is nog op de link van het weblog waar alle Harry-selfies te zien zullen zijn. Vooralsnog moeten we het doen met de enige foto die we na googelen van Harry konden vinden. Er staat niet bij (c) Harry Gielen dus een selfie is het waarschijnlijk niet. Niet doorvertellen hoor, maar zelf snijd ik dat copyright Harry Gielen er altijd af met behulp van Photoshop.

Harry kiekt enkel nog zichzelf

Komkommerschaak sponsort aankomende maandag een online simultaanseance in het web-schaakcafé van Staunton.

Voor degene die simultaangever Houthakker1973 het snelst zijn koning laat omleggen, is er een attentie in de vorm van een digitale schuifpuzzel met eigen beeltenis.

Deze prijs ter waarde van 50 euro is niet inwisselbaar voor geld.

Wie gaat de uitdaging aan?