In Groningen leert een hondje schaken van een slimme vogel. Schaker Michiel Meeuwsen geeft een snelcursus aan een stabijtje, een zeer pienter hondje dat het heel snel oppikt. Met haar grote pluimstaart zwiept ze in één keer alle stukken van het bord, wat handig is omdat je dan weer een nieuwe stelling kan opzetten. De eerste beginselen had ze al heel snel onder de poot en na drie dagen zat ze al met haar snuit in Silman en Dvoretsky. Echt een talentje, ze geeft ook al kloksimultaantjes in de tuin, waarbij de hele buurt aanschuift. Samen lossen we ook chesstempootjes op, maar ze ziet ze veel sneller dan ik. “Ze heeft eigenlijk meer talent dan haar trainer”, aldus M.A. Meeuwsen te Holtstek. “Het enige wat ik haar nog niet heb kunnen bijbrengen is om niet over de stukken te kwijlen”.

Nu de resultaten op schaakgebied enigszins teleurstellen heeft Edwin het maar tot zijn taak gemaakt om de flora en fauna in Dieren in kaart te brengen. “Ik ben tenslotte in de eerste plaats bioloog en daarna pas schaker”. Dieren trekt altijd veel beestenspul aan aldus de natuurvorser, waarschijnlijk zit het ‘m in de naam. Zo spotte hij een Das, een Konijn, een Vos, een Vogel, een Dolphijn en een Osch en natuurlijk heel veel toernooitijgers maar die laatsten beschouwt hij inmiddels niet meer als een bijzondere waarneming. Een Platje had hij bijna over het hoofd gezien maar gelukkig had hij zijn vergrootglas bij zich en is ook dit beestje niet onopgemerkt gebleven. Opvallende afwezige: Van Beersum, Wellicht is Dieren niet noordelijk genoeg en valt dat buiten diens habitat.

Ook op het plantaardig vlak viel er veel te genieten dit jaar, meent Zuiderweg. Tal van Foreesten, wat Bollen, een Struik, een Bosboom, een Wilgenhof en een Roos kwamen in zijn notitieboekje terecht. Graag had hij ook nog een Knol gespot, een fraaie hybride soort, waarvan hij niet weet of hij hem nou bij het planten- of het dierenrijk moet indelen.

Edwin zocht ook nog naar dambordjes in Dieren maar trof er louter schaakborden aan.