Casper Rupert, voor zijn vrienden ‘Rupie’, is in de prijzen gevallen bij de uitreiking van de nationale ICT-awards. Hij ontving de hoogste onderscheiding op het gebied van probleemoplossende ICT vanwege zijn prestatie de website van schaakclub Groningen weer helemaal terug de lucht in te krijgen, nadat deze door het ongelukkig indrukken van één knopje volledig gecorrumpeerd was geraakt. De jury sprak van een verrichting van formaat, daar er tijdens het oplossen nog allerlei hindernissen werden opgeworpen. Zo bestond het een zekere schaker-bioloog in het zuiden van de stad om middenin ingewikkelde herstelwerkzaamheden, niet gehinderd door enige kennis van zaken, nog een keertje een inlogpoging te wagen en desgevraagd wederom op de gewraakte button ‘update database’ te klikken. “Toen kon ik dus ongeveer weer opnieuw beginnen”, aldus Rupert, “alsof je een broedende kip een enorme rotschop verkoopt.” Projectleider Robert de Boer toonde zich aangenaam verrast door het nieuws van deze prijstoekenning. “Zeer verdiend. Casper heeft het schier onmogelijke gepresteerd” aldus De Boer, “Weinig IT-cracks doen hem dit na.”

”

Whizkidd en redder van de toekomstige Groningercombinatie-site Rupert

Of het uniek is in de geschiedenis van het internet kon de woordvoerder van Ziggo niet zeggen, maar feit is dat vandaag een zware delegatie van Ziggo bij Fons van Hamond is langsgegaan aan de St. Eustatiusstraat in Groningen. Dit om hem te smeken op te houden met de mailbombardementen die hun netwerk al weken teisteren. “Je moet dan denken aan de directeur Consumentenmarkt, de commercieel directeur en de financieel directeur tezamen” aldus de heer De Marée, woordvoerder van Ziggo. “Die gaan zelden met zijn drieën op pad, maar het moest duidelijk zijn dat het ons echt menens is.” Volgens De Marée is het niet zo dat Van Hamond van de verzending van kwalijke phisingmails of van frauduleuze spam wordt beschuldigd. “Daar zit gek genoeg het probleem. Van Hamond maakt geen gebruik van botnets van besmette PC’s en het zijn geen verboden berichten die hij verzendt. Hij doet alles met het handje en inhoudelijk gaan de berichten zonder uitzondering allemaal over een of andere belangrijke ALV die aanstaande is. Hij is absoluut niet strafbaar, maar ons netwerk piept en kraakt.”

Of Ziggo afspraken met Van Hamond heeft kunnen maken kon de woordvoerder nog niet zeggen. De gesprekken waren na drie uren nog in volle gang. Ziggo wil wel benadrukken dat Van Hamond iemand is die zijn taken overduidelijk zeer serieus neemt. Mogelijk wordt hem om die reden zelfs een dienstverband aangeboden bij Ziggo. De Marée: “maar dan beslist niet op onze afdeling consumentenmailings, dat kan ik u wel verklappen.”

Ziggo: niets dan lof voor de bezieling van dhr. Van Hamond.

van onze parttime komkommerverslaggever Putski

De deelname van Edwin Zuiderweg aan een workshop pinda’s doppen is afgelopen weekend tot een abrupt einde gekomen. De cursusleider moest na herhaaldelijke waarschuwingen Edwin vragen om de workshop te verlaten. “Het was eigenlijk meteen al mis” aldus trainer A.P. Nootje, een internationale grootheid op het gebied van deze cursussen. “In plaats van de benodigde aandacht te schenken aan de uitleg over de techniek van het doppen, begon Zuiderweg gelijk met het stellen van allerlei kritische vragen over van alles en nog wat: de herkomst van de doppinda’s, de ecologische omstandigheden waaronder ze geteeld waren, de arbeidsomstandigheden van de plukkers, je werd er horendol van. Toen het tijd was om te gaan oefenen lag het tempo van doppen bij Zuiderweg provocerend laag, twee, drie pinda’s in tien minuten, hij was niet vooruit te branden.”

Uit de hand liep het echter toen Zuiderweg pinda’s bij zijn veel productievere buren begon weg te nemen, voor eigen consumptie. Hierop aangesproken stak hij een bijna Marxistisch betoog af, waarbij hij zijn medecursisten, die weinig meer hadden gedaan dan opletten en hun handen uit de mouwen steken, voor grootkapitalisten uitmaakte, die beter eens konden leren delen in plaats van alleen maar voor eigen gewin te doppen.

Zuiderweg is minimaal voor een jaar uitgesloten. Nootje: “De schorsing is sowieso tot de zomer van 2016. Voorlopig komt hij er niet meer in.”

een wel gemotiveerde deelnemer aan de workshop

Enkele dagen voor de allesbeslissende Eurotop komende zondag is er uit onverwachte hoek steun gekomen voor het handelen van de Grieken. Schaker-bioloog E. Zuiderweg uit Groningen verklaarde, geheel tegen de communis opinio in, de Grieken juist goed te snappen en dat de Eurocommissie erg raar bezig is. Zuiderweg: “Bedenk toch eens wat een geld al die eurotoppen alleen al kosten. Het kan zoveel slimmer en goedkoper. Mijn voorstel is dat iedere lidstaat die het, om wat voor reden ook, zelf niet redt recht krijgt op een maandelijks basis-steunpakket van bijvoorbeeld 500 miljoen. Wat een land hier weet bij te klussen aan inkomsten is dan extra en verhoogt de welvaart van zo’n land. Maar alsjeblieft zeg, geen ellenlange marathonvergaderingen meer, die ook nog eens zo om de drie dagen plaatsvinden, om een miljardje meer of minder bijstand”. Aldus Zuiderweg voor de verzamelde pers. Minister-president Tsipras van Griekenland toonde zich aangenaam verrast door deze naar zijn mening kraakheldere en zeer verstandige visie: “Zelden hoor je het linkse gedachtegoed zo treffend verwoord en zo kundig verdedigd. Haast ongelooflijk dat deze Zuiderweg en die Dijsselbloem landgenoten zijn. Ik weet niet waar in Nederland de Zuiderweg ligt (in Hoogkerk – red.) maar zeker is voor mij dat er aan deze weg geen dijsselbloemen groeien.”

Tsipras: Zoveel gezond verstand in zo’n uithoek van Europa, ongelooflijk.

Oud-voorzitter van schaakclub Groningen en arts in ruste Henk Haisma is al enige weken spoorloos. Dit nadat hij vorige maand halsoverkop Bahrein moest verlaten. Henk was in het oliestaatje op persoonlijke uitnodiging van een schaakvriend, prins Ahmed El Alie bin Isa Al Khalifa, die al weken kampte met een pijnlijke ontsteking aan zijn linkeronderarm. Echter na oplegging van de door Haisma voorgeschreven kruiden kleurde de arm volgens ooggetuigen eerst geel, vervolgens groen, om daarna langzaam af te brokkelen. De hierbij aanwezige lijfwacht was naar verluidt zo verbouwereerd door het schouwspel dat onopgemerkt bleef dat Henk stilletjes door een achterdeurtje van het koninklijke paleis de benen nam. Daarna loopt ieder spoor dood. Het vermoeden bestaat dat Henk zich als matroos heeft weten te laten inschepen op een van de vele af en aan varende cruiseschepen in de haven van Bahrein. Behalve een schaakboek over de Sokolski-opening is een in grote haast afgeschoren baard het enige dat tot nu toe van hem is teruggevonden.

Henk Haisma in betere tijden

Het leek een eenvoudig ritje te zullen worden voor Michiel Meeuwsen en Henk van Putten naar Johan Zwanepol in Peize. Vertrekkend vanuit het centrum van Groningen legde Michiel een overtuigende stelligheid aan de dag wat betreft de te volgen route. “Door de Peizermade is het mooist. Eerst richting Hoornsemeer waar onze schaker-bioloog op de bank ligt, o nee, die is naar Surhuisterveen voor de voorgekookte rondjes om de kerk die daar plaatsvinden. Hij wilde mij ook meehebben, maar afspraak is afspraak voor mij en bovendien zegt het mij weinig, één grote poppenkast waarbij deelnemende renners soms zelfs hun positie in de eindklassering vooraf opeisen. Anders komen ze gewoon niet.”

Aldus ratelde hij maar door, ondertussen met zijn voorwiel de weg wijzend. Maar in de buurt van het Gasuniegebouw klonk het eerste spoortje twijfel door in zijn stem: “Misschien heb ik me toch verreden, want dit herken ik even niet. Door het Stadspark dan maar, de route via de Bruilwering, waar, wist je dat, ’s zomers ook postzegel-verzamelende clubleden bivakkeren in een tuinhuisje” aldus Michiel, die de draad van zijn vele anekdotes moeiteloos weer oppakte, meer dan eens oeverloos opscheppend over de weidse fietstochten die hij in deze omgeving pleegt te maken en welke schakers hij dan allemaal tegenkomt.

Michiel weet inderdaad erg veel, ongeveer alles-behalve de route naar Peize. Na de Bruilwering wilde Michiel linksaf, waar het bordje Peize toch echt rechtdoor wees. Nog één keer gunde Henk Michiel het voordeel van de twijfel, maar had daar even later toch wel spijt van toen de wielen een zandpad moesten doorploegen.

Toch leek het goed te komen, want volgens Michiel waren we alsnog op de oorspronkelijk beoogde route beland en die was toch het handigst. “Die gaat ongeveer rechtstreeks naar Zwanepol. Aan het eind van het pad gelijk rechts en dan is links meteen al de Boerakkerweg. Hier kom ik trouwens geregeld Pompie tegen, zwaar in training voor de 4 mijl.”

Hoe anders was de werkelijkheid. Na gewezen te hebben op twee bomen waarin de bliksem was geslagen, een belangrijk baken op de weg naar Zwanepol volgens Michiel, werd de afzetting van Michiel als reisleider definitief toen Henk hem ervan moest weerhouden de afslag Leekstermeer in te slaan. Vanaf dat moment nam Henk het over om de schade in tijd nog enigszins te beperken. Aan het eind rechts en dan links? Dat was dus linea recta het weiland ingegaan. Henk wierp één blik op de dorpsplattegrond en voerde Michiel vervolgens in een vrijwel rechte lijn naar de Boerakkerweg. Dat was diametraal de andere kant op dan Michiel in gedachten had en de aankomst was ten slotte een kwartiertje verlaat.

De zwaan had heerlijk gekookt. Op het menu stond gevogelte met vis, wat meeuwen allemaal erg lekker vinden. En Henk smulde mee. Hij schepte zelfs het vaakst op. Ook was er komkommer bij de Paella, wat als nieuwtje op deze site niet mag ontbreken.

En na een gezellige avond was de terugweg weer vol anekdotes. Over de nachtblindheid van Paul Zilverberg, die ooit op geluid van Sauwerd naar Groningen moest fietsen. Over kippigheid van andere clubleden. Nee, dan zijn eigen vele tochten in deze contreien, die Michiel op zijn duimpje beweert te kennen en waardoor hij zich moeiteloos een weg weet te banen, met of zonder te bezorgen post. Visserslatijn, zoveel is wel duidelijk.

Schaker-bioloog E. Zuiderweg, die over deze casus werd geraadpleegd, analyseert: “Wat we hier zien is atypisch gedrag. Meeuwen hebben normaliter een ijzersterk gevoel voor richting en een haarscherp oog voor hun omgeving. Eet maar eens je bolletje kaas op de boot naar Schier en houdt dat wat losjes vast. Het is niet zeldzaam dat je in een flits van je brood beroofd wordt door een meeuw in duikvlucht. In het algemeen weten vrijwel alle vogels goed de weg te vinden, dichtbij of ver weg. Een meeuw is natuurlijk geen postduif, maar Michiel is duidelijk een vreemde vogel, ondanks dat hij wel post bezorgt.” Ook het vele opscheppen is opmerkelijk, aldus Zuiderweg. “Dat verwacht je wel van een pauw, maar niet gelijk van een meeuw. En de reis heen zoals beschreven, is er één van een kip zonder kop, één die ook nog kakelt.” – “Een interessant gedragsexperiment” zo besluit Zuiderweg zijn vertoog “zou kunnen zijn om Michiel Meeuwsen samen met Marcel Pauw op pad te sturen. Kijken wie het best de weg weet te vinden en wie het meeste erover snoeft de weg te weten.”