Komkommerredacteur Michiel Meeuwsen is jarig vandaag, zelfs Tata besteedt er ruim aandacht aan, en jawel: er zal zeer binnenkort weer een schaak-t-shirt gepresenteerd worden door mederedacteur Van Putten. De derde al sinds Michiel schaakt….

Want het wil nog steeds niet boteren tussen Michiel en het edele schaakspel. Zo ging het vorige week maandag en ook afgelopen maandag alweer snel mis. Meeuwsen: “Schaken blijft voor mij op één been hinkelen door een mijnenveld. Ik ben eigenlijk alleen maar met mijn eigen zetten bezig, wat de tegenstander kan doen ontgaat me ten enenmale. Het is überhaupt een wonder dat ik wel eens een potje win geloof ik.”

Het gebruikelijke gesomber na een nederlaag en ja: er werd uiteraard weer subiet gestopt met schaken, tot tweemaal toe zelfs, het zal de wat trouwere lezers van dit blog niet verbazen. Tussendoor werd er kortstondig weer begonnen.

“Ik denk dat het komt omdat ik nooit jeugdschaker ben geweest en dus ook nooit gestructureerd schaken heb geleerd. Het is allemaal wat hapsnap geweest. Mijn tegenstanders denken echt na, ik staar alleen maar naar het bord zonder dat er ook maar enige hersenactiviteit plaats vindt in mijn bovenkamer.” zo analyseert hij zelf de diepere wortels van zijn geploeter.

Michiels coaches reageren niettemin positief. “Zonder ooit één tegenzet van de tegenstander zien aankomen en dan toch al in de eerste klasse spelen; er staat duidelijk geen maat op Michiels talent. Slechts dit ene elementje moet nog aan zijn spel worden toegevoegd dus: kijken wat de opponent van plan zou kunnen zijn.  Maar dat zal nog hard werken worden, want we hebben hier niet te maken met een heel steile leercurve.”

Dit weekend viert Michiel zijn feestje en zal het nieuwe t-shirt op deze plaats worden toegevoegd.

De vorige edities:

(2010 — In de beginjaren overheerste het ongeduld nog wel eens. Tegenstanders dachten soms ergerlijk lang na en dan zat Michiel maar te wachten tot hij weer aan de beurt was. Verder was er een voorkeur voor dubieuze zijvariantjes, waarmee snel gewonnen kon worden als de opponent de weerlegging niet kende. Er was daarbij zeker ook sprake van een gokelement, dat steeds vaker niet goed uitpakte.)

(2013 — In latere jaren werd het halen van punten steeds belangrijker, waar Michiels trainers erop begonnen te wijzen dat je van een verliespartij vaak meer leert dan van een winstpartij.)

En de meest recente:

(2018 — Michiels aanpak is geprofessionaliseerd. Online tracht hij zich verder te bekwamen in het spel en te verdiepen in de geheimen ervan. Maar wie hem bezoekt in zijn knusse woning aan de Holtstek ziet her en der ook analoge notatiebiljetten en -boekjes liggen met daarin behalve partijen van hemzelf ook erg veel materiaal van mogelijke concurrenten; “ter voorbereiding”. Over hoe hij aan deze notaties komt doet hij uitermate geheimzinnig. Verliezen blijft moeilijk en de angst ervoor bezorgt Michiel veel druk voor en tijdens een partij.)

Het stopvirus heeft deze keer overigens wel heel hard toegeslagen; Michiel deelde mee dat hij nog liever plaatsneemt in een badkuip vol ijsklontjes dan nog één schaakpartij te moeten spelen. Er wordt momenteel overleg gevoerd met het bestuur van Staunton of een dergelijke badkuip geplaatst kan worden in het speeltuingebouwtje De Helpen.