De brandende zon is afgelopen zomer ook niet aan Peize voorbij gegaan. Johan Zwanepol genoot vijf weken vakantie op een camping in Frankrijk, maar zijn huis had hij in een niet al te onbewoond lijkende staat achtergelaten. Zo waren de gordijnen beneden opengelaten. Achter het glas van een van de zijramen op het zuiden lag zijn oude trouwe schaakspel te baden in de zon, de stukken in de laatst opgezette stelling…
Bij thuiskomst trof hij dit spel in een unieke staat aan. Zag hij dat goed? Twee witte koningen. En hé, ook twee witte dames…..vier witte torens, wacht….alles was wit geworden, alle 32 figuren. De zon had geen half werk geleverd.
Dat is als curiosum aardig, maar er valt niet mee te analyseren. Voor zeer binnenkort staat er een bezoekje gepland aan een kluswinkel. Een kwastje zwarte verf zal zijn schaakspel weer in oude glorie moeten herstellen.
De meeste schakers spelen het liefst met wit….
maar 32 witte stukken kan niet de bedoeling zijn.
komkommerschaaknieuws 
Wanneer komen de memoires van Johan Zwanepol eigenlijk uit? Is er al een titel bekend? Herinneringen van een schaakorganisator? Veel schakers doen het nu al in hun broek vanwege de vele gênante anekdotes die in geuren en kleuren opgediend gaan worden zoals een speler die in adamskostuum aan het bord verscheen. En wie was de grootmeester die tijdens een toernooi leed aan een acute chocoladeverknettering? Onder diens hotelbed werden de wikkels van minstens 300 nutsen, marsen en bounty’s gevonden.
LikeLike