Is het jullie ook opgevallen dat veel schakers op hun club of bij toernooitjes rondlopen als trotse pauwen? Aan iedereen die het wil horen, vertellen ze het hun rating is gestegen. Zo appte Erwin Kok ons dat hij bijna de 1700 aantikt en dat na jarenlang een ratingcurve te hebben gehad die de gelijkenis met een pannenkoek glansrijk doorstaat. Hoeveel schaakboeken Erwin ook doorakkerde, hoeveel Chestempootjes hij op aanraden van Henk van Putten ook niet oploste die ellendige rating wilde maar niet stijgen. Tot voor kort. Bam! In een keer 200 punten erbij. Ja, ik heb een voormalig clubkampioen van Bedum laatste heel knap op remise gehouden en verder ook nog wel wat leuke resultaten behaald. Zou dit dan de lang gekoesterde doorbraak zijn? Nog een paar puntjes erbij en je hoort er helemaal bij. Schakers als Hans Polee gaan je ineens groeten, want je bent plus zeventienhonderd. 

Maar toen ik bij Paul Zilverberg op bezoek was, wees die mij op een artikel dat op de Nosbo-site gepubliceerd is. De aap kwam uit de mouw, iedereen heeft er ratingpunten bij gekregen. Nou ja iedereen vooral de schakers uit de onderste regionen. Hoe dieper je in het ratingmoeras gezakt was, des te meer word je omhooggetrokken. Degenen met de laagste rating krijgen er het meest bij soms wel tot 400 punten. Hoe dichter je bij de magische grens van 2000 zit hoe minder stijging. Plus 2000 spelers hoeven helemaal nergens op te rekenen, het is niet zo dat ze ineens Magnus Carlsen op de hielen zitten. Maar dit is natuurlijk de wereld op zijn kop! Zonder er ook maar enige bijzondere prestatie voor te hoeven leveren,  krijgen mindere goden (minder eerbiedig ook wel kneuzen genoemd) van de KNSB-Sint ratingpunten toe gestrooid alsof het pepernoten zijn. Omdat in kelder iedereen erop vooruitgegaan is, wordt er nu ook al gesproken van ratinginflatie. Maar Komkommerschaaknieuws weet hoe het echt zit. Het is bekend het binnen de schaakbond wemelt van de bobo’s die op de 64 velden nou niet bepaald uitblinken. Dit komt natuurlijk uit hun koker! Als 1800 speler is het toch wat makkelijker praten met de toppers dan wanneer je moet bekennen dat je nooit verder bent gekomen dan 1600. Wij noemen het dan ook niet ratinginflatie maar ratinggraaiflatie! 

En wat Erwin Kok betreft: we gunnen je die 200 punten erbij hoor maar blijf toch vooral die 10 Chestempootjes per dag doen als je echt een betere schaker wilt worden. Onthoud dit, rating het is maar een getal. 

“Dus de Spassky’s wilden liever in het instructielokaal spelen?”

Het was Fons van Hamond, op deze site wel eens weggezet als vastgoedmagnaat, die mij afgelopen zaterdag tijdens de KNSB-ronde aansprak, toen ik mijn handen aan het wassen was in een van de twee herentoiletten die het Jannes van der Wal Denksportcentrum rijk is.

– “Nee hoor, wij schikken ons altijd naar de vraag.”
– “Dan is dit vreemd, want in het zalenplan stond dat GC5 logischerwijs op dezelfde verdieping als de andere GC teams zou spelen.”
– “Interessant, maar als er geen zalenplan met mij wordt gecommuniceerd, weet ik van niets.”
– “Nee, nee, nee, dat bedoel ik niet. Ria gaf aan dat jullie liever in het instructielokaal speelden.”

Doorbraak in deze conversatie, opeens snapte ik de babbel-onische spraakverwarring die buiten mij om ergens eerder die dag geboren was; ‘helemaal geen bezwaar tegen’, zo had ik mijn bericht aan Ria eigenlijk bedoeld: was ‘liever in’ geworden…

– “Nee, dat ‘liever’ klopt niet. Het maakt ons niet uit, dat is wat ik zeg. De meeste teams willen daar helemaal niet spelen, willen bij andere teams van henzelf in één zaal geplaatst worden. Wij hebben maar één team.”

– “Ok dan is het helder. Hopelijk verliezen we nu niet beide onze partij door deze discussie.”

Ik ging door met handen wassen. Wat mij betreft: in onschuld. Het zalenplan, ik hoor het wel, een volgende keer. Of niet. Zowel Fons als ik won overigens zijn partij. Elk van ons volgende zijn eigen teamplan.