De kaartjesactie komt gestaag op gang en ook proberen steeds meer schakers de onfortuinlijke Paul live op te zoeken op afdeling 2D, kamer 202. Maar dat valt niet mee. Een ziekenhuis is geen dolhuis, maar toch lijkt het Martiniziekenhuis een waar “huis dat gek maakt“, bekend uit De XII werken van Asterix.

Boudewijn Hoogeboom kwam niet verder dan talloze rondjes lopen op de begane grond, waar hij nergens 2D kon vinden. Broer Akkerboom had nog wel de tweede etage weten te bereiken maar raakte daarna al snel verstrikt in een netwerk met vele vertakkingen. Henk van der Meer heeft maar de hand van een bevallige verpleegster gepakt om zich op die manier door het doolhof te laten geleiden. Michiel Meeuwsen kwam alle keren dat hij op bezoek ging weer via een andere weg bij de uitgang. Wim Krijnen en Annelies van de Heuvel zijn nog steeds spoorloos.

Voor wie het labyrint nog van plan is te bezoeken: Bakens van herkenning zijn een standbeeld van een hond als je komt en als je weggaat dat van twee dansende beren. Ook gekke voetjes met koffertjes erop kunnen behulpzaam zijn….of juist niet. Dat hangt dan weer af van de richting waarin je loopt en ook van of je bij Paul op bezoek wilt of net afscheid van hem hebt genomen.

Paul waardeert bezoek er niettemin om

Als je dit ziet, dan weet je dat het ziekenhuis je gek gemaakt heeft