Het is een intussen wel bekend verhaal, dat van mijn schakende naamgenoot.

In het clubblad van SC Groningen (voor de wat jeugdiger lezer: deze club is jaren geleden opgegaan in Groninger Combinatie) schreef ik er na een reeks van grappige incidenten rond persoonsverwisselingen ooit een verhaaltje over:

Later zijn er nog veel meer dingen gebeurd die dit relaas hadden kunnen aanvullen: Ik noem een mijnheer Kees Sep uit Arnhem die na afloop van een KNSB wedstrijd tegen de Spassky’s – hij had zojuist in het stof gebeten – ontgoocheld verklaarde dat hij mij aan de andere kant van zijn bord had verwacht, maar dat hij zich op heel andere openingen had voorbereid. Dat betrof een bonte verzameling varianten die ik nog nooit van mijn leven had gespeeld, maar die andere Henk kennelijk op zijn repertoire had staan.

Ook noem ik een kaartspel van de KNSB waar veel mensen mij plotseling wel heel oud op vonden geworden.

The saga continues, het lijkt wel Game of Thrones, opeens is er een derde Henk van Putten opgedoken. Opvallend is zijn geboortejaar: 1955. Al bijna 70 jaar oud is deze Henk van Putten dus.

Voorlopig houd ik de positie van hoogst gerate Henk van Putten nog vast, ondanks een matig seizoen vorig jaar. Of het gevaar van deze nieuwe Henk van Putten zal komen, weet ik niet, de kloof is nog wel een kleine 400 punten. Maar stel, het is een pensionado die vorig jaar pas leerde schaken? Dan is nu al 1705 achter je naam natuurlijk verontrustend hoog. Ik zal hem nauwlettend in de gaten gaan houden.