Gister moest ik tijdens het Beach Chess toernooitje spelen tegen iemand van de Groninger Combinatie (vanwege die nieuwe privacywetgeving zijn we als de dood om nog namen te noemen) die als gewoonte heeft om rechts van zijn bord een klein rood olifantje te plaatsen. Bijgeloof waarschijnlijk. Dergelijke types menen alleen nog te kunnen winnen als hun talisman aan hun zijde is. Ik moest daarom ook sterk de neiging onderdrukken om met duim en wijsvinger het plastic prul weg te schieten. Maar ja wedstrijdleider Roland Kroezen had ons gevraagd ons sportief te gedragen en daar heb ik me maar aan gehouden. Toch vind ik dat men wel eens paal en perk mag stellen aan het meenemen van allerlei prullaria naar het schaakbord. Dit soort dingen kunnen heel snel uit de hand gaan lopen. Straks neemt Hiddo Zuiderweg zijn hele verzameling smurfenpoppetjes mee en gaat die allemaal uitstallen langs de velden. Misschien haalt Annelies van de Heuvel het wel in haar hoofd dat ze alleen nog kan winnen als er een strijkbout op haar speeltafel staat of komen er weer andere schakers met waxinelichtjes en wierookstokjes aanzetten. Waar ligt de grens van wat wel en niet is toegestaan? Als je dan zo verkikkerd bent op miniatuurdiertjes en andere frutsels, koop dan een letterbak bij MamaMini en stop daar je geslurfde vriendjes in maar maak van de schaakarena geen poppenkast!

Wie olifanten wil, verwijzen wij naar Chinees schaken